Schone schijn

Ik denk niet dat ik het lang ga volhouden. Ik ben geen type om dingen te verzwijgen en zeker niet te liegen. Maar ik hou het nog wel ff voor me.

Na de eerste officiële poging zal ik het (denk ik) aan wat vriendinnen mededelen dat de deur naar een brusje op een kier staat en dan ook aan de meiden op mijn eigen bb pagina. Tot nu toe merk ik dat mijn man nog koudwatervrees heeft. Hij wil nu nog niet. Het is echt 2 stapjes vooruit en dan eentje terug. Ach, zolang we er maar komen toch?

Ik hoop echt is dat zijn ‘belofte’ geen bevlieging was, want dat zal mijn hart breken. Ik weet zeker dat hij het ook leuk zal vinden. Maar hij ziet zoveel beren op de weg….bang voor het grote onbekende.

Ik heb ook angst over hoelang het mag gaan duren. Ik wacht al vele maanden op groen licht van mijn man. Ik weet dat dan pas alles begint, dat we dan pas de eerste kans hebben, terwijl gevoelsmatig ik al tijden ermee bezig ben. Ik hoop dat het ons snel gegund zal zijn. Maar uitgaande van het verleden zullen we heus op de proef gesteld worden. Ik hou gewoon niet van onzekerheid.

In mijn omgeving hebben 2 mensen het blijde nieuws mogen vermelden van een nieuwe zwangerschap. Ik ben oprecht blij voor hun maar ik vind het wel vervelend dat mijn man zo moeilijk over alles doet. Ik hoef geen elftal, maar met 2 kinderen zou ik tevreden zijn. Gewoon kijken wat de toekomst ons brengt, zonder je zo druk over alles te maken.

 Ook weet ik van een aantal vriendinnen dat ze ook een wens hebben (in de toekomst) en ik zou gewoon blij zijn dat ik daar ook eerlijk over mag zijn. Tuurlijk kan ik dat nu ook doen maar ik vrees zo dat ik later moet melden dat mijn man het absoluut niet wilt, dat ik nu eieren voor mijn geld kies. En ik ben bang dat mensen elke maand me gaan checken en dat iedereen zo met me mee gaat leven. Kijk, als je binnen 3 maandjes zwanger bent is dat heel leuk, maar als het 2.5 jaar duurt ben je (tenminste ik) het zat dat heel de wereld op jouw nieuws zit te wachten…en dan dat stiekeme buik turen. Ja ik heb een buik, maar niet omdat ik zwanger ben! Nu denkt men teminste dat ik gewoon dik ben.

Ach, ik weet eigenlijk niet waarom ik deze blog nu schrijf. Ik wilde gewoon vertellen dat er 2 zwanger zijn en een goede vriendin er zo eerlijk over is en ik de schone schijn op hou dat we het er bij 1 laten.  Ik wil gewoon eerlijk zijn! Maar ook niet de consequenties ervaren wat het vertellen met zich mee brengt…tja, dat kan niet.*zucht*